Lokalizacja

Lokalizacja (współrzędne): 51o 20′ 08″N 20o37’49″E

Google Maps kliknij tu: Przysucha, Topornia

Przysucha – powiat przy drodze krajowej nr 12 (Lublin – Piotrków Trybunalski, na linii kolejowej Radom – Tomaszów Mazowiecki, w odległości 36 km na zachód od Radomia (przełom województw mazowieckiego, świętokrzyskiego i łódzkiego).

Odległość od większych miast:
Warszawa 120km,
Radom 40km,
Kielce 70km,
Piotrków Tryb. 70km,
Łódź 100km,
Lublin 140km,
Kraków 170km,
Katowice 180km

Z wielu miast jest bardzo dobry i tani dojazd busami, które mogą przywieźć wczasowiczów bezpośrednio na miejsce lub do dworca PKS Przysucha (2,5km) Np z Warszawy codziennie jest kilka kursów z dworca Zachodniego.

Przez teren gminy przepływają dwie rzeki: Radomka i Wiązownica.

W południowo – zachodniej części gminy położony jest duży kompleks leśny, zwany lasami przysuskimi. Znajduje się tutaj rezerwat przyrody Puszcza u źródeł Radomki o pow. 74,03 ha, utworzony w celu ochrony wielogatunkowych drzewostanów o charakterze naturalnym, ze znacznym udziałem jodły, buku i dębu, rosnących w najbardziej wysuniętym na północ kompleksie leśnym dawnej Puszczy Świętokrzyskiej. Jest tu również wiele wąwozów, rozlewisk wodnych, źródlisk, przejść, pagórków oraz pozostałości po kopalniach rudy.

Topornia – wioska turystyczna w granicach administracyjnych Przysuchy. (obecnie na planach występuje jako ulica). Położona jest w dużym kompleksie leśnym Wzgórza Koneckie, Lasy Przysusko-Szydłowieckie, Rezerwat Puszcza u źródeł Radomki nad 5 hektarowym zalewem na rzece Radomka. Zalew w odległości 50 m. od ośrodka. Teren ekologiczny. Nazwa „Topornia” pochodzi od słowa „topory”, gdyż w czasach powstań listopadowego i styczniowego produkowana była tu broń dla powstańców. W latach 1939-1940 na tym terenie stacjonował i walczył mjr „Hubal”. Ośrodek leży przy szlaku turystycznym im. mjr „Hubala”. W Toporni działają cztery ośrodki wczasowo-wypoczynkowe oferujące 400 miejsc noclegowych. Najbliższe miasto (2,5 km) Przysucha, ok. 10 tys. mieszkańców.

Gmina Przysucha położona jest w południowo-zachodniej części województwa mazowieckiego. Dawniej wieś, wzmiankowana w XV w. Pod koniec wieku XVII przeszła na własność Antoniego Czermińskiego herbu „Jelita”, kasztelana małopolskiego, który w 1710 r. założył osadę przemysłową dla rzemieślników niemieckich. Około 1723 r. powstała dzielnica żydowska,o charakterze handlowo-usługowym. W 1727 r. Przysucha przeszła w posiadanie starosty wolbromskiego Jana Dembińskiego ze Szczekocin herbu „Rawicz”, a potem jego syna Franciszka. W 1745 roku lokowano dzielnicę polską zwaną Urszulin (od imienia żony Franciszka – Urszuli z Morsztynów).

Z dawnej zabudowy miasteczka najokazalszymi zabytkami są:

Kościół parafialny p.w. św. Jana Nepomucena – zbudowany w latach 1780-86 ze środków fundacji Urszuli Dembińskiej. Do kościoła prowadzi 11 schodów, u szczytu znajdują się okrągłe kolumny jońskie z kamienia ciosowego, podtrzymujące attykę, z której wyrasta trójkąt wyobrażający Opatrzność Bożą. Bardzo oryginalny jest wielki ołtarz. Na ośmiu kolumnach pod kopułą wspiera się rotunda, na szczycie której widnieje krzyż. wewnątrz pod rotundą stoi posąg Jana Nepomucena, patrona kościoła. Dwa boczne ołtarze są w formie portyków. Jeden z nich z obrazem Matki Boskiej trzymającej Dzieciątko z połowy XVIII w.

Synagoga – barokowa, wzniesiona około 1780 r. na rynku żydowskim. Wnętrze składa się z sali modlitewnej męskiej i nad przedsionkiem – pomieszczenie dla kobiet. W centrum sali głównej – bima, utworzona z czterech filarów połączonych arkadami. Na ścianie bocznej zachowany ołtarz na rodały, zwieńczony stiukowymi gryfami.

Dworek Dembińskich herbu „Nieczuja” – (obecnie siedziba Muzeum im. Oskara Kolberga). Zbudowany w II poł. XIX w., rozbudowany i przebudowany w wieku XX. Od strony wschodniej i zachodniej dwudziestowieczne dobudówki. W niedużej odległości od dworu znajduje się lamus. Dolna część tego budynku jest murowana. Była to kiedyś kaplica dworska, wybudowana na początku XVIII w. dla Czermińskich.Przy zajeździe pod dworem znajduje się budynek administracji zbudowany na początku XX w.

Skrzyńsko – wieś położona w pobliżu Przysuchy, przy trasie Radom – Opoczno. W 1123 r. Bolesław Krzywousty podarował Skrzyńsko Piotrowi Włostowi – Duninowi, które było w posiadaniu Duninów do XVI w. W drugiej połowie XVIII w. należało do Karola Szydłowskiego, z jego fundacji wzniesiono kościół parafialny p.w. św. Wojciecha w latach 1760-68, z zachowanym rokokowym wyposażeniem. W kościele znajduje się obraz „Matki Boskiej z Dzieciątkiem” z pierwszej połowy XV w. w typie gotyckiej Hodegetrii.

Smogorzów – wieś leżąca przy trasie Przysucha – Odrzywół w odległości 2 km od Przysuchy.W Smogorzowie (pierwotna nazwa Smogorów) znajduje się kościół parafialny p.w. Najświętszej Maryi Panny zbudowany około 1384 r. w stylu gotyckim przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Bodzantę. W 1762 r. odnowiony i powiększony o nawę główną oraz boczne kaplice przez ówczesnego dziedzica okolicznych włości Stefana Dunin – Wąsowicza. Pod kaplicą Pana Jezusa pochowany został dzierżawca dóbr Smogorzowa i Goździkowa Michał Sienkiewicz – pradziadek pisarza noblisty Henryka Sienkiewicza. Fundatorami kościoła był skandynawski ród Duninów herbu „Łabędź”.

Zbożenna – wieś położona przy drodze Radom – Przysucha nad rzeką Radomką. W średniowieczu należała do Duninów Zbożeńskich herbu „Łabędź”. W XVIII w. była w posiadaniu Szymona K. Szydłowskiego, kasztelana żarnowskiego i jego żony Konstancji z książąt Korybutów. Od 1792 własność ich córki Wiktorii, żony starosty uszyckiego, Karola Szydłowskiego. W XIX w. zostaje własnością gen. Jana Malletskiego i jego córki Walerii Morzkowskiej.

Teren ośrodka

Dane kontaktowe

e- mail karol@topornia.pl

(48) 675-25-22, 601-378-900,

Ośrodek Wypoczynkowy „Marysieńka”
Topornia 23, 26-400 Przysucha

* preferowany kontakt e- mail